Zodra je enig besef van het leven hebt, weet je dat je wat meegekregen hebt om je door de moeilijkheden, de uitdagingen en gewoon het leven van alle dag zelf, heen te slaan.

Je krijgt je lichaam, je geest en je hart en daarnaast je grijze brij die in staat is dingen te bedenken, op te slaan en voor je uit te werken, tenminste dat is de bedoeling.

Je krijgt daarnaast allerlei puzzelstukjes. Zo ook die platen met onderdelen van die tractor. Een volledig handboek? Nope! Een handleiding met verkort "this is how to live" ... ook niet.

Wel het gevoel, je hart en je geest die je kunnen zeggen 'Die kant op, das de goeie'. Je opvoeding, je ouders, je omgeving zorgen er dan voor dat de eerste pagina's van de handleiding geschreven worden voor je.

Vaak neem je dan toch het verkeerde puzzelstukje of de verkeerde afslag en loopt het eea. in de soep, of nog net niet en hopelijk heb je daar dan wat van geleerd. Weer een stukje van de handleiding is gevonden en genoteerd. Met die beknopte handleiding die gaandeweg aangevuld wordt, struikel je door het leven.

Het leven is dus eigenlijk de reis die je een beknopte of redelijk goede, al naar gelang je wedervaren, je belevenissen en je mogelijkheden om op te krabbelen, handleiding kan geven.

Alleen, die handleiding had je eigenlijk voor aanvang van de reis graag willen hebben. Voor velen is die er volgens hen, in de bijbel. Maar ook die geeft slechts richting aan je leven, een handleiding hoe een goed mens te zijn.

De rest is de reis.

De reis naar de voltooiing van de tractor uit het bouwpakket en de reis van je leven, door je leven.

Heb een beetje lief en bedenk dat niemand de tractor al klaar heeft als hem dat bouwpakket geven wordt / de handleiding voor het leven reeds geschreven.

Geniet van de reis, want daar gaat het om.