16 maart 2022

#ZondagDichterlijks no. 47

Alvast voor morgen:

Kijk ik uit over het water,
dat zachtjes haar weerschijn geeft van het laatste licht,
in goud gekleurd en zilver een vredig beeld van dees wereld belicht.

Een rimpelloze plaat, die als langzaam de zon ons vandaag opnieuw verlaat,
de wereld wat vrediger laat zien dan wij haar mochten beleven misschien.

Een beeld dat de dag beëindigd voor zij in het nachtelijke overgaat.
De rust over ons komt, bewaard de zorgen voor later.

Even is de wereld vredig en volmaakt als mijn blik het water raakt.